"ભગવતીકુમાર હરગોવિંદભાઈ શર્મા (૩૧ મે ૧૯૩૪ – ૫ સપ્ટેમ્બર ૨૦૧૮) ગુજરાતી સાહિત્યના એક અગ્રણી અને બહુમુખી પ્રતિભા ધરાવતા સર્જક હતા. તેમની કલમ કવિતા, નવલકથા, ટૂંકી વાર્તા, નિબંધ, વિવેચન, પ્રવાસકથા, આત્મકથા અને પત્રકારત્વ જેવા અનેક ક્ષેત્રોમાં વિસ્તરેલી હતી. ભગવતીકુમાર શર્મા ખાસ કરીને તેમની ગહન અને કલ્પનાનિષ્ઠ નવલકથાઓ માટે જાણીતા છે, જેમાં 'અસૂર્યલોક' (જેને ૧૯૮૮નો સાહિત્ય અકાદમી પુરસ્કાર મળ્યો), 'ઊર્ધ્વમૂલ' અને 'સમયદ્વીપ' મુખ્ય છે. આ નવલકથાઓમાં તેઓ સામાજિક, સાંસ્કૃતિક અને માનવીય મૂલ્યોના સંઘર્ષને અત્યંત ઊંડાણપૂર્વક રજૂ કરતા હતા. તેમની કવિતાઓમાં પણ ગહનતા અને સંવેદનશીલતા જોવા મળે છે, અને તેમના કાવ્યસંગ્રહો 'સંભવ' તથા 'છંદો છે પાંદડાં જેનાં' નોંધપાત્ર છે. ભગવતીકુમાર શર્મા માત્ર સાહિત્યકાર જ નહીં, પણ એક સમર્પિત પત્રકાર પણ હતા. તેમણે સુરતના જાણીતા દૈનિક 'ગુજરાતમિત્ર'માં લાંબા સમય સુધી તંત્રી વિભાગમાં સેવા આપી, હજારો લેખો લખીને પત્રકારત્વના દરેક પાસાંમાં પોતાનું યોગદાન આપ્યું. તેમના સાહિત્યિક પ્રદાન બદલ તેમને ૧૯૮૪માં રણજિતરામ સુવર્ણ ચંદ્રક અને ૧૯૮૮માં સાહિત્ય અકાદમી પુરસ્કાર સહિત અનેક રાષ્ટ્રીય અને રાજ્ય કક્ષાના સન્માનો પ્રાપ્ત થયા હતા. તેઓ ૨૦૦૯ થી ૨૦૧૧ દરમિયાન ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદના અધ્યક્ષ પણ રહી ચૂક્યા હતા. ભગવતીકુમાર શર્માનું અવસાન ૫ સપ્ટેમ્બર ૨૦૧૮ના રોજ થયું, ત્યારે ગુજરાતી સાહિત્ય જગતે એક મહાન અને બહુમુખી પ્રતિભા ગુમાવી, જેમનું સાહિત્યિક કાર્ય આવનારી પેઢીઓ માટે હંમેશા પ્રેરણાસ્ત્રોત બની રહેશે."